prof. Tadeusz Mieczysław Tuszewski
Urodził się 26 lipca 1907 roku w Obrze. Zmarł 3 lutego 2004 roku. Rodzice Maksymilian i Ksaweryna Tuszewscy posiadali w Obrze około 30 - morgowe gospodarstwo i prowadzili oberżę. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej i pięciu klas Gimnazjum Klasycznego w Wolsztynie, 1 października 1926 r. Tadeusz rozpoczyna studia artystyczne w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu. Szkołę kończy 31 czerwca 1931 roku otrzymując świadectwo ze specjalnością w grafice.
W październiku 1932 roku rozpoczął studia wyższe w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach profesorów: Wł. Skoczylasa, L. Wyczółkowskiego, E. Bartłomiejczyka i M. Kotarbińskiego. Studia ukończył w czerwcu 1936r. uzyskując dyplom z Grafiki Artystycznej i absolutorium z Grafiki Użytkowej. Następnie obejmuje stanowisko asystenta w pracowni "Książka i Liternictwo". Czas okupacji to okres samodzielnej pracy artystycznej i praktyki konserwatorskiej w Bibliotece Narodowej w Warszawie w Pracowni Konserwacji Książki u prof. B. Lenarta.
Jesienią 1944r. zostaje wywieziony do obozu pracy na terenie Niemiec, skąd wraca do Warszawy w marcu 1945 roku. Od lipca 1945r. wraz z prof. Lenartem organizuje pracownię Konserwacji Grafiki i Książki Zabytkowej przy Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków. W tym samym roku organizuje też Pracownię Liternictwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, którą prowadzi do 1945 roku.
W roku 1957 otrzymuje miesięczne stupendium artystyczne z zakresu konserwacji i liternictwa i wyjeżdża do Włoch. W 1959 roku obejmuje po prof. B. Lenarcie kierownictwo Pracowni Konserwacji Grafiki i Książki Zabytkowej już w ramach Państwowego Przedsiębiorstwa "Pracownię Konserwacji Zabytków". Pracownię jako kierownik prowadzi do 1 października 1972r. Od roku 1964 do 30 kwietnia 1982r. na stanowisku docenta, a od maja 1982 do 30 września 1983r. na stanowisku profesora nadzwyczajnego prowadzi Katedrę Konsewacji Starych Druków i Grafiki na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Od 1 pażdziernika 1983 roku przechodzi na emeryturę, pozostając w Katedrze na pół etetu jako konsultant. Natomiast w roku 1992 kończy zajęcia pedagogiczne.